Terwijl de zomer gewoon door gaat met zomeren zit onze vakantie er gewoon op. Nog een dagje willen Annemiek en ik samen gebruiken om een geweldige vakantie af te sluiten. Dus we gaan samen naar Utrecht. Allebei hebben we een tas mee. Annemiek met alleen water er in en ruimte voor de beste koopjes. Mijn tas heeft ook een boek en mijn IPad.
Aan het begin van de vakantie had iedereen een boek of een blad mee die we zouden lezen. Ik had geen zin in een boek. Maar Sharon en Annemiek vonden dat ik echt een boek moest lezen. Dus eenmaal op het strand, je raad het al. Toch maar aan het lezen.
Leren liefhebben
Het boek gaat over liefde. Natuurlijk het belangrijkste thema van de wereld. Iedereen krijgt er mee te maken. En de een weet wat het is terwijl de ander denkt te weten wat hij mist. En natuurlijk ben je ooit te oud om te leren. Ik lees het min of meer gedwongen voor mijn gevoel. Maar mijn omgeving noemt het aangemoedigd. En natuurlijk wil ik mee kunnen praten over dit boek. En nog meer ik wil graag liever zijn en liever gevonden worden.
Leren door je fouten
Het proces van leren is vaak pijnlijk. Op school al dan vroeg de meester: “Wie weet wat…?” En als je dan het antwoord durfde te geven en het was fout dan zat ik met een rood hoofd te zoeken naar het luik waar ik ongemerkt in weg zou kunnen zakken. Zo’n les had ik deze week ook.
Terwijl Annemiek onvermoeibaar van winkel naar winkel loopt ga ik in de schaduw zitten met mijn boek over Liefde. Ik wil het uithebben deze vakantie. EN ik wil meer kennis over hoe ik mensen meer LIEFDE kan geven! Ik heb nog geen bladzijde gelezen en daar komt naast mij op het bankje een vrouw zitten. Geen probleem het bankje is groot genoeg. MAAR… ze wil duidelijk ook even sociaal doen. Daar heb ik echt geen zin in want ik wil meer weten over hoe ik mensen kan liefhebben. Dus ik doe net of ik diep verzonken zit te lezen. En dat werkt. Ze is stil, totdat een paar minuten later er iemand voorbij loopt die met een luide stem mensen individueel om een euro vraagt. Mijn aanpak werkt zo goed dat hij mij overslaat. Maar je raad het misschien al. Mijn buurvrouw pakt haar tas en begint met de man te praten. Na een diepe zoektocht in haar tas vind ze een euro. En de man bedankt haar en loopt verder. Naast haar zit nog iemand en ze vraagt geïnteresseerd en zonder een hoorbaar verwijt of oordeel waarom deze man geen euro geeft. De man geeft allerlei argumenten over verslaving etc. En bijna kinderlijk reageert ze daarop met: “Ach ik wil die man gewoon laten zien dat hij er ook bij hoort!”
Eindelijk zit ik alleen op de bank. En terwijl ik wil beginnen te lezen begint de geest van God te spreken in mijn geweten. Meestal begint Hij met een vraag. Zo ook nu. Hij vraagt: “En heb je iets geleerd over liefde?” Helemaal niet in de verwijtende sfeer maar gewoon liefdevol. Ik herken de sfeer. Die mevrouw die net naast me zat sprak eigenlijk in dezelfde geest.
Ik begin het te snappen. De les die ik begin te leren staat niet in het boek. Natuurlijk wil ik meer leren over liefde! En het is goed om kennis op te doen en dus om boeken te lezen. Maar de Geest van God is niet uit op meer kennis, zonder daden, maar meer relatie. Ik probeerde meer liefde te leren. De Geest en de mevrouw lieten me zien hoe meer lief te hebben!
De mevrouw die wilde praten, de meneer die een euro wilde hebben, de andere meneer… ik had mijn mening over hen allemaal en ik wilde graag dat ze me niet stoorden omdat… ik wilde meer leren over liefde, haha
Deze mensen hebben allemaal een verhaal. En er is een verhaal voor al deze mensen! Een verhaal van een God die liefhad voordat wij bestonden. Die een offer gaf om relatie met ons te kunnen hebben. Die in dit offer een bron heeft gegeven van een liefde die sterker is dan al het andere. Wie gaat dit verhaal vertellen? Wie gaat de mensen vertellen dat ze geliefd zijn? Kan ik dat? Nee niet uit mezelf, en JA vanuit het leven in Christus. Zullen we samen leren lief te hebben gewoon omdat God liefde is! En wij in Hem (geliefd) zijn. Mogen we falen? Ja hoor er is vergeving voor ons en wij mogen anderen vergeven. Zullen wij het verhaal vertellen door ons dagelijkse voorbeeld?! Wauw zo maar op een bankje in de vakantie. Een les die ik mocht leren. En helemaal niet het gevoel dat ik afgerekend werd zoals in de klas vroeger. Maar een liefdevolle Vader die me wil leren om te leven uit liefde! En die liefde namens Hem mag doorgeven.
Feiko