Mijn huis ligt vol half beschreven schriftjes, werkjes, rapporten. De lokalen worden opgeruimd op school want de zomervakantie breekt aan. Tijd om tot rust te komen, de avonden mogen wat langer duren, de ochtend mogen later beginnen. Zonder ritme, per dag bekijken wat er de dag brengt. Maar niet voor iedereen is de vakantie begonnen. Sommigen houden het nog tegoed en anderen hebben geen vakantie. Zoals je misschien wel gemerkt hebt, hou ik ervan om met vergelijkingen te schrijven. Herkenbare situaties die in een ander daglicht worden gezet, ik hoop dat je de luchtigheid vandaag kan waarderen, ook juist wanneer het om gecompliceerde situaties kan gaan schrijf ik het vanuit een puur hart voor jou.
Ik blijf het altijd weer fascinerend vinden hoe ongeveer de helft van de Nederlandse gezinnen hun spullen minimaliseren en de nodige centjes neerleggen om op een stuk groen gras te mogen “wonen”. Alles waar we normaal gesproken zo druk mee zijn en op prijs stellen, laten we los en we gaan kamperen. Ik doe er zelf ook zeker aan mee maar wat maakt nu dat we dit zo graag doen? De zorgen van de dag zijn of je niet je wc-rol bent vergeten mee te nemen en wat er die dag op tafel mag staan. Met hoge nood zitten op een wc terwijl diegene naast je er ook hoorbaar zit, wakker liggen van rumoerige tieners en wakker worden van kleine driftige peuters, is dat de charme? Nee, zeker niet voor mij. Volgens mij draait het om loslaten. Het loslaten van dat wat ons bezig houdt, daar waar we dagelijks misschien perfectie zoeken is deze op de camping ver weg. Geen to do lijstjes, ontspannen en je best doen om wél je behoefte te doen terwijl je de slippers van de buurvrouw kan zien door het te korte tussenmuurtje.
Het soms zo confronterende thema waar we nu mee bezig zijn geweest, #metoo, is in dit geval misschien wel aanwezig in het bovenstaande stuk. Hoe dan ook, #metoo heeft alles te maken met loslaten. Persoonlijke ervaringen of gebeurtenissen die in deze weken weer even aan het licht worden gebracht kunnen gênant of pijnlijk zijn voor je. Loslaten? Ja lekker makkelijk gezegd, maar ik geloof dat God door je wonden kan spreken. Enerzijds door aan te geven dat je er nog wat mee moet, het loslaten is nog niet zover. Anderzijds om te laten zien dat God je erdoor heen heeft geholpen, je bent bevrijd van dat wat je vasthield. Je hebt het losgelaten! Mag ik je deze maand uitdagen om ook een naar je innerlijke huis te kijken en te zien of je nog dingen moet opruimen om uiteindelijk te kunnen loslaten? God keert alles ten goede, zit je er midden in? Vraag om gebed en om hulp want dat maakt dat je verder kan komen. Niet alleen in afwachting maar ook door in actie komen.
Laat dit thema maar binnenkomen, luister naar de wijze woorden en #metoo gaat voor jou een hele andere betekenis hebben. Loslaten, uit je comfortzone, durf jij de uitdaging aan om te zien wat er nog opgeruimd moet worden? Dat muurtje wat we op de camping tegenkomen kan je ook in je leven hebben opgebouwd. Wat er achter dat muurtje zit houden we liever verborgen, daarom ook dat muurtje. Maar wat gebeurt er wanneer we dat muurtje gaan weghalen? Oef.. een hoop stoffigheid, werk en rommel kan er wel zijn maar dan wordt zichtbaar wat onzichtbaar was. Ik hou ook graag dingen verborgen maar dat lukt niet voor God, Hij is er en ziet mij en jou. En niet alleen jouw schoenen, nee Hij ziet alles jou. Ook die mega potentie die Hij in jouw heeft gezaaid met een doel.
Ben je klaar om je muurtje te laten zakken, stof of ander zaken op te ruimen, te gaan groeien zodat God mag oogsten in jouw leven. Begin met onder je muurtje door te kijken naar wie er naast je zit, sloop je muurtje zodat de ander ook zichtbaar wordt voor jou. Laten we eerlijk zijn, dat muurtje op de camping houdt niet alles verborgen want we leggen niet allemaal bloementjes #metoo.
Marlies