In-spin-de-bocht-gaat-in

Tijdens mijn werk op de naschoolse opvang zijn we altijd een tijdje buiten. Lekker gezond voor de kinderen (en juffen 😉 ) 
De kinderen bouwen hutten, voetballen, rijden op skelters en wat altijd populair is, ze springtouwen! Het liefst willen ze dat wij als leidsters dan met het grote touw draaien en dat doen we dan ook. We draaien en draaien en de kinderen vinden het heerlijk.
Tijdens het draaien van het touw, kijk ik goed naar het ritme van het kind. Hoe hij of zij springt bepaalt hoe ik draai. Snel of langzaam, met of zonder tussensprongetje, soepel of soms iets minder; ieder kind het een eigen springtempo en het is het leukst als het ze lukt om meer dan 10x te springen zonder het touw te raken. En ik word blij van hun blije koppies.
De grootste uitdaging is dan als ze samen willen springen, met meerdere kinderen tegelijk.
Inspringen bij een ander en dan samen, precies tegelijk over het zwierende touw springen.
Twee, drie of vier ritmes komen samen. Alleen lukt het ze, samen is toch wel veel moeilijker. Maar ook zoveel leuker, zeker als het dan ook nog goed gaat!

1 Kor. 12:20 Het is juist zo dat er een groot aantal delen is en dat die met elkaar één lichaam vormen.

Afgelopen periode hebben we als LEEF! voor een uitdaging gestaan. We hebben de sleutel van het nieuwe gebouw gekregen en hadden maar een korte periode om alles op orde te brengen voor de 1edienst. En vanaf dag één hebben we samengewerkt.
Iedereen heeft een talent, iedereen kan over het touw springen. Iedereen kan iets doen. Maar hoe leuk, gezellig en opbouwend was het om samen te werken. Samen te springen. Hetzelfde doel te hebben.
Iedereen heeft zijn eigen ritme en wat ging dat goed! Wat fijn dat er mensen waren die soms 5 dagen per week aan het klussen waren en hoe leuk was het dat er mensen voor 1 avond of zaterdagmiddag bij kwamen. Wat genoten we van de taarten en de lunch van hen die hun baktalent gebruikten. Iedereen nam een sprong om over het touw te komen. We did it! Samen!

Samen is niet altijd makkelijker. Want misschien kan jij wel 100x springen en ik maar 10. Maar is het voor mij zo leuk om met jou mee te mogen springen. Omdat ik me aan je optrek. Omdat ik van jou kan leren.

Filippenzen 2:4 Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander.

Kerst staat voor de deur. Natuurlijk vieren we dat met 2 geweldige kerstdiensten. Ook daarin geeft iedereen wat hij of zij kan geven en ook daarin hebben we hetzelfde doel: de mensen in onze omgeving vertellen dat Jezus naar de aarde kwam als kado voor iedereen.

Zullen wij, de kerk, het voorbeeld zijn van samen springen in hetzelfde ritme? Aanpassen voor de ander? Omkijken naar onze omgeving? Niet alleen zelf de 100 sprongen willen behalen, maar om een ander blij te maken en te helpen, samen tot 10 springen?

Fijne feestdagen! 

Nathanja