Wanneer dit stukje online komt is het 15 dagen geleden dat mijn vader heel plotseling overleed. Net 2 dagen daarvoor mocht hij zijn 83e verjaardag vieren. Een mooie leeftijd zeiden veel mensen, en ja dat is ook wel zo, maar 93 is ook een mooie leeftijd, of 96, of…… Dat dacht ik op die momenten. Je wilt je ouders gewoon niet missen en mijn vader stond nog midden in het leven. Hij was nog actief met vrijwilligerswerk, hield van mensen om zich heen en was in iedereen geïnteresseerd. Mijn vader.
Wij, als kinderen en kleinkinderen, kwamen veel bij mijn moeder die dagen tussen het overlijden en de begrafenis, en naast alles wat geregeld moest worden haalden we herinneringen op aan mijn vader. Mijn vader hield van fotograferen en dus haalden we oude maar ook nieuwere fotoalbums voor de dag en genoten we van de kiekjes, maar vooral ook van de bijschriften bij de foto’s. Bij iedere foto staat wel een (droge) opmerking, een grap of alleen maar een datum. Vaak in het Achterhoeks waardoor we het soms 3x moesten lezen voor we wisten wat er stond. En naast het verdriet om een vader en opa die niet meer bij ons is, hebben we kunnen lachen om en kunnen praten over wie hij was. Mijn vader.
Hij was een vader zoals een vader hoort te zijn. Liefdevol en zorgzaam. Aandacht voor zijn kinderen. Hij nam ook tijd voor zijn kinderen. Hij leerde ons zelfstandig te zijn. En ondanks dat hij een winkel moest runnen die 6 dagen per week open was, heb ik nooit het gevoel gehad dat hij er niet was. Uit school ging ik vaak naar de winkel toe, gewoon om er te zijn. Dat vond ik fijn en ik denk hij ook.
Mijn vader was geen perfecte vader, dat zou je misschien denken na het voorgaande, maar nee, hij had ook zijn fouten. En ik had heus mijn conflicten wel met hem. Ik heb in mijn leven keuzes gemaakt waar hij het helemaal niet mee eens was en dat kon hij op zijn manier goed laten blijken. Maar ik bleef zijn kind waar hij van hield. En ik kon altijd bij hem terugkomen. Ondanks alles. Mijn vader.
Als ik terug kijk naar mijn jeugd dan besef ik dat ik het goed heb gehad. Dat ik door mijn aardse vader een goed beeld heb kunnen vormen van onze hemelse Vader.
Onze hemelse Vader die onvoorwaardelijk van ons houdt. Die Zijn Zoon heeft geofferd om ons te redden. En ondanks verkeerde keuzes die wij maken, mogen we altijd, ALTIJD bij Hem terug komen. We zijn altijd welkom! Bij onze Vader.
Ik weet heel goed dat er veel mensen zijn die geen goede vader hebben gehad, die beschadigingen hebben opgelopen in hun jeugd door toedoen van hun vader, hun vader al vroeg zijn verloren of die een afwezige vader hebben. Die misschien denken bij het lezen van dit stuk: dat zal wel, maar voor mij geldt dit allemaal niet.
Wéét dat je een geliefd mens bent door God de Vader, die je wil genezen en herstellen door Zijn liefde!
Wéét dat het hart van de Vader ons thuis is, waar we vinden wat we nodig hebben: Liefde, geborgenheid, vreugde, passie, tederheid, vergeving en verbondenheid.
En voel je het nog niet met je hart, lees het dan maar in de Bijbel want daar staat het.
‘Hoe hoog we zijn gestegen of in welke diepte wij ons ook bevinden, niets in de hele schepping kan ons scheiden van Gods liefde, die ons gegeven is in Christus Jezus, onze Heer.’ (Romeinen 8:39)
‘Want God heeft zoveel liefde voor de wereld dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.’ (Johannes 3:16)
God houdt oneindig veel van je en wil een Vader voor je zijn.
Ineke