Grauw, grijs, miezerig en enigszins deprimerend weer dus ik ging op zoek naar een beetje motivatie. Op youtube typte ik “motivational” in. Soms zitten daar hele leuke motiverende dingen tussen.
De openingszin van het eerste filmpje was: “Mensen zitten niet op jou te wachten!” Even twijfelde ik of het wel een motivational zou zijn. Nieuwsgierig als ik ben heb ik wel verder gekeken. Het enige wat me echt bij is gebleven zijn deze eerste paar zinnen. Wat namelijk begon met een in mijn ogen negatieve opening bleek slechts een eerste deel te zijn van een inleiding. Los van het feit of dat communicatief handig is merkte ik dat ik niet verder kon luisteren. Iets in mijn systeem bleef haken. Een haakje waarvan ik dacht dat die al weg was. Het haakje noemen we afwijzing. En afwijzing is iets dat je eenzaam maakt. Niet direct natuurlijk maar langzaam. Als je solliciteert en je krijgt een afwijzing dan is dat niet leuk. Maar als je steeds weer opnieuw een afwijzing krijgt dan kan het zijn dat je dat persoonlijk gaat nemen. En daar gaat het “fout”. Ondanks het feit dat we weten dat op sommige vacatures gewoon honderden reacties komen en dat de kans om uitgeloot te worden klein is voelt het persoonlijk. Net als een opmerking, een geur- of een geluid associaties, triggers of herbelevingen ze veroorzaken allemaal hetzelfde; pijnlijke herinneringen die je niet meer wilt. Dus je wijst het af door je af te sluiten.
Terwijl ik nadacht over de prikkelende opening moest ik de spreker wel gelijk geven. De meeste mensen zitten niet te wachten op mij. En misschien mag ik dat ook voorzichtig tegen jou zeggen: “Ook niet op jou.” Maar is dat het doel van het leven? Gezien of geliefd worden door iedereen? Inmiddels heb ik een stuk of 10 motivationals gezien en wat me opvalt is dat er hele mooie principes in zitten maar in de kern is het steeds hetzelfde: Als je hard genoeg werkt, vroeg genoeg opstaat en volhard dan wordt je succesvol.
Misschien is dat wel zo? Maar niet alle succesvolle mensen zijn gelukkig! Sommigen plegen zelfs zelfmoord. Of ze zijn verslaafd geraakt aan seks, drugs of lopen op alcohol.
Deze wereld zit niet te wachten op “mooie motivationalpraatjes”. Verhalen die jou of mij succesvol willen maken maar die eigenlijk vertellen hoe goed gedisciplineerd ze zelf zijn. Het gevolg is dat de meeste mensen bekaf raken van alle je-kunt-het-als-je-maar-hard-genoeg-werkt. Waar deze wereld op wacht is wat jij en ik ook gewoon nodig hebben. Echte mensen om je heen die er voor elkaar zijn. Mensen die de Liefde van God dragen. Gewone en ongewone, dikke of dunne, grote of kleine mensen die gewoon even iets liefs zeggen even iemand helpen.
Als je motivatie zoekt bedenk dan eens: Waar wordt ik blij van? Voor mij vorige week het spontane compliment, een lief berichtje via de app. Maar ook een van de kinderen die spontaan even de handen uit de mouwen stak. Of de leuke vraag of ik twee kaartjes voor de Graafschap wilde hebben. Zo heeft iedereen wel iets te geven. En heeft iedereen ook gewoon liefde nodig. Niet de goedkeuring van mensen, niet een cadeautje om je om te kopen. Maar de onbaatzuchtige liefde die van God komt en die ons van binnen uit motiveert om door te gaan en om ook zelf liefde door te geven. Het wonderlijke is dat als je “geïnfecteerd” bent met deze liefde dan wordt het doorgeven nog motiverender dan het ontvangen. De wereld zit wel degelijk te wachten op jou en mij die gewoon op de plaats waar we leven lief hebben omdat God ons zo lief heeft. Dus laat je nooit afwijzen! Je bent waardevol!!!
Feiko