De stoelendans van het leven

Als kind mocht ik altijd graag stoelendans spelen. Een kring van stoelen met de zitvlakken naar de buitenkant. En dan met één stoel minder dan dat er mensen in de cirkel staan. Als de muziek aan gaat dan gaan we rondjes lopen. Tot de muziek stopt en dan moet je zo snel mogelijk gaan zitten. Degene die geen stoel meer heeft die moet het spel verlaten. Net zo lang tot dat je een winnaar hebt. Zelfs als volwassene is dit nog steeds een heel leuk spel voor teamdagen of bijzondere familiemeetings.

Ik was altijd enorm competitief en wilde altijd winnen. Door heel fanatiek te zijn kun je absoluut een paar rondes verder komen dan anderen die alleen maar fun maken. Als kind al dacht ik na over dit spel en het leven. Net als met stoelendans gaat de muziek een keer uit. En of je de beste conditie hebt of niet, soms ben je gewoon op de verkeerde tijd op de verkeerde plek.

Het jaar is nog geen maand oud maar ik heb in deze maand meer begrafenissen en sterfgevallen in mijn kennissenkring dan vorig jaar in het hele jaar. Soms zie je aankomen dat je uit gaat vallen maar vaak ook niet. Zelfs als je 83 bent kun je zo maar ineens overlijden.

Ook Annemiek en ik stonden vorig jaar even raar te kijken toen er een diagnose kwam die ogenschijnlijk heel beroerd was. We hebben samen nog een keer heel bewust gezegd dat we meer van het spel (het leven) zouden gaan genieten! Soms gaat het leven zo snel aan je voorbij en heb je niet half in de gaten hoe bijzonder het allemaal is. Bij een begrafenis hoor je vaak hoe speciaal de mensen zijn en welke goede en mooie dingen ze allemaal gedaan hebben.

Ik heb me voorgenomen om eens wat extra tijd te nemen om na te denken over hoe ik gekend zou willen worden. Wat zou ik willen dat mijn kinderen over me zouden zeggen. Of hoe zouden mijn vrienden en buren over me praten als ze na de begrafenis nog even een bakkie koffie met een broodje doen?

Persoonlijk kan ik enorm genieten van het leven. Vandaag liepen we even door het bos en stond er op nog geen 10 meter van ons vandaan een groot hert. Ze stond half in de struiken en keek ons in de ogen en toen we stopten vluchtte ze snel weg. Wat prachtig!! Of een filmpje van je Jay van 3 met zijn zusje op schoot terwijl ze alle twee lachen, veel meer heb ik niet nodig om enorm blij te zijn met het leven.

Misschien vind je het gek maar ik geloof dat er na de stoelendans een nog veel mooier leven is. En alle mooie dingen bij elkaar hier op aarde kunnen niet het Leven bevatten wat we straks gaan krijgen. Toch heeft het leven hier de sleutels voor dat hemelse leven straks.
Natuurlijk kunnen we het hebben over goed en fout. Over het verdienen van een toegangskaartje. Maar uiteindelijk zullen we allemaal niet zo anders blijken te zijn. De enkeling doet waar de meesten gelukkig stoppen bij het denken. Maar zijn we daarom beter?

De focus ligt niet op hoe goed we zijn! Maar of we een relatie hebben met God. En zoals de Bijbel het al aangeeft het is een idioot verhaal voor de kennis van deze wereld. Maar als we kennis hebben gemaakt met Jezus en de Heilige Geest dan zullen we onze stoelendans totaal anders gaan beleven. Toch als je hoort dat “Papa is nu in de Hemel bij Jezus en we gaan elkaar weerzien” of dat je hoort: “Het leven is nu over en wij moeten het doen met de herinneringen.” Het is zo anders als we getroost worden door de liefde van God of dat we het moeten doen met de compassie van de mensen om ons heen.

God kijkt vanuit Zijn perspectief en heeft ons de keus gegeven om voor eeuwig bij Hem te zijn. Zijn verlangen is dat wij als zijn creatie mogen transformeren. Van een sterfelijk lichaam in een gebroken wereld naar een nieuw perfect lichaam in een wereld zonder ziekte, pijn en dood!
Hoe ouder je wordt des te meer begint het leven te lijken op een stoelendans. Steeds meer leeftijdsgenoten vallen weg. Maar des te langer ik mijn Vader ken des te meer krijg ik vertrouwen en zin om Hem te ontmoeten! Nee ik wordt niet depressief! En ondanks de “uitvallers” kan ik juist steeds meer genieten van kinderen en kleinkinderen en de dingen van het leven. Maar ik zie ook steeds meer wat het meest belangrijke is!! Het menselijke dat stopt. En het Goddelijke, de Liefde die voor eeuwig is.

Die liefde is er ook voor jou!

Feiko